Apart(heid)

Om jullie het tegendeel te bewijzen dat het in ZA lijkt alsof ik voor de luxe geboren ben zijn wij afgelopen week wezen kamperen in de Baviaanskloof. Je weet wel, daar tussen de bergen, watervalletjes, bavianen, wandelpaadjes, 4x4 routes, openbare toiletten en de schatkist van ZA. Het is er werkelijk prachtig. Desalniettemin koelt het hier steeds sneller af en dalen de temperaturen in de avond en nacht tot een gemiddelde van een goedgevulde wijnkoelkast. Wat dan vervolgens weer geen reden tot klagen mag opleveren! En op het slaapcomfort (lees: héél koud + leeg luchtbed) na was die er ook zeker niet. De charme van het kamperen heeft gewonnen!

Helaas staat ZA nog steeds bekend om de apartheid. Hoewel de apartheid inmiddels al enkele jaren verleden tijd is zul je de gevolgen hiervan nog steeds merken. Je zult dit voornamelijk terugzien in de verschillende soorten culturen die er heersen. Zo heb je voornamelijk blanke wijken, gekleurde buurten en zwarte townships. In 1 van deze townships waren wij afgelopen week uitgenodigd voor een mooi feestje. Om nog even een beeld bij de apartheid te creëren; we werden direct naar een VIP ruimte geleid waar alle drankjes gratis waren. Dit geeft zo’n tegenstrijdig gevoel. De VIP ruimte was nodig omdat je als (blonde) vrouw zijnde je niet wilt begeven tussen de zwarte gemeenschap. De gratis drankjes waren bedoeld om aan te geven hoe blij ze waren met het feit dat er eindelijk blanken op hun feestje waren. 1 klein probleempje was er wel; het toilet. Zodra je de VIP ruimte uit bent, ben je gedwongen om je door de zwarte gemeenschap heen te persen. Ook dit niet zonder slag of stoot, deze gemeenschap bedankt je geheel op eigen wijze dat jij er bent. Na een klein vreugdedansje omdat je eindelijk het toilet bereikt hebt wordt er zonder pardon over je schoenen heen gezeken, omdat-ze-zo-blij-zijn-dat-je-er-bent! Ik dacht altijd dat wildplassen alleen in bushokjes richting Urk en Baviaanskloof gebeurde. Zonder enkele waarschuwing zie ik een dametje tegen de muur aan leunen met de broek al op de enkels. Na een paar seconden voel ik nattigheid en besef ik mij dat ik getuige ben geweest van een negerinnetje die zonder gene het totaal niet erg vind dat mijn vreugdedansje inmiddels andere vormen heeft aangenomen dan een vrolijk gehups. En dan denk je dat dát alles is, áls ze al besluiten om hun gezeik voor het toilet te bewaren dan is het gebruikelijk dat óók hier een getuige bij is. Gelukkig is de gemiddelde negerin de dunste niet dus houd het bij max. 2 bezoekers tegelijk op. Als je al van geluk mag spreken trouwens, toen het eenmaal mijn beurt was (hoera, het hokje kon niet op slot!) was ik dan ook de beroerdste niet om voor mijn rechten op te staan en ‘I want to pee alone!” verschillende malen te roepen. Wat ook nog een mooie circusact is geworden vrees is, met één hand de deur vast houden terwijl de andere wanhopig opzoek naar balans is omdat we in het toilet nog steeds voetjes van de vloer speelden. En ach, als dat het enige is dan heb ik eigenlijk nog een prima avondje gehad!

Eigenlijk zijn Kerstmis, Bevrijdingsdag en 1e Pinksterdag (12 juni!) de enige feestdagen waarop ik liever in NL zou willen zijn. Koninginnedag zou dus ook totaal niet in dit plaatje passen. Eens moet de eerste keer zijn, normaliter vindt je mij met Koninginnedag achter een kassa (óf een glas wijn) maar dit jaar heb ik deze traditie verbroken. Gewaad in een Koniginnedagwaardige outfit hebben we met zo goed als alle Nederlandse studenten een mooi feestje gebouwd in onze achtertuin. Juist omdat dit zo vernederlandst en fout is, heb ik mij uitstekend vermaakt.

Na een weekje vrij is het tijdelijk geluk toch echt weer op zijn retour, stage is weer begonnen en de sloffen zijn aangeschaft. Momenteel ligt het internet er bij ons uit, maar met eventjes geduld komt dit met een betere kwaliteit als voorheen terug! Hopen dat dit ook voor de wasmachine geldt, deze doet het al 3.5e week niet. De wasserettes maken dus overuren en mijn auto is ter reparatie bij de garage waardoor ik nu tijdelijk weer een andere auto heb. Máár, ditmaal met centrale deurvergrendeling! Toch een ongekende luxe waar ik niet teveel aan gewend wil raken. Klein detail is wel; als je als chauffeur uit wilt stappen zul je lenig genoeg moeten zijn om dit via een andere deur te doen als die van de chauffeur aangezien de centrale deurvergrendeling het niet altijd naar behoren doet. Altijd leuk!

Veel liefs,
Anouk